جمعه در فرهنگ ما حس خدایی بودن است/از تعلق های دنیا چون جدایی بودن است/درنمازجمعه هایش عرشیان پرشور وشوق/ افتخار هر مسلمان در الهی بودن است/طبل وحدت می شود شمشیر مومن بر عدو / در مصلاهای جمعه هم صدایی بودن است/لحظه موعود جمعه ذکر فالسعوا شد بلند /مزد شرکت در نمازش در رهایی بودن است/از جوار هر مسلمان پر زند صدها ملک /در خلوص واقتدارش آن صفایی بودن است/شیعه دارد صد وظیفه در قبال مقتدا / بهر مهدی انتظار هم دعایی بودن است/ می شود نزدیک روزی که بشر درانتظار/آرزوی شیعه بودن در فدایی بودن
صیح وسحربراهل دل دارد صفای دیگری/بنگر کریمی خدا دارد عطای دیگری/برکت ز رحمان می رسد از فیض بی حد خدا/وقت طلوع صبحگاه دارد هوای دیگری/باشد سحر وقت دعا برگردگار عالمی/شورمناجات خدا دارد نوای دیگری/رزق خدا بر مردمان در صبح قسمت می شود/فیض خدای سرمدی دارد شفای دیگری/این دردهای مسلمین در صبح درمان می شود/بنگر طبیب عاشقان دارد دوای دیگری/هرکس بخوابد از سحر تا صبح لعنت می شود/بین الطلوعین را خدا دارد صدای دیگری/این خواب لعنت بوده است نزد خدای لامکان/زیرا که رنگ دین او. گیرد حنای دیگری/مست لقای حق شود عارف دراین وقت عزیز/این جام می درصبحگاه باشد غذای دیگری/بین الطلوعین ساعتی از اهل جنت بوده است/برصاحب هستس نگر باشد لقای دیگری/نازم به این وقت شریف از روز وشبهای خدا/دل گیرد از عشق خدا هردم ولای دیگری/برکت کند کار کسی کزصبح آغازش کند/دارد خدا در صبحگاه برما رضای دیگری/هرروزوشب بهر خدا مومن عبادت می کند/صبح وسحر بر دین ما باشد لوای دیگری/از گوهر ایمان حق مومن بهشتی می شود/اخلاص گیرد در سحر عارف ردای دیگری/گلواژه مهر وصفا گیرد سحر رنگ خدا/مومن به قربانی رود دارد فدای دیگری/محتاج فیض ایزدی هرکس دراین عالم بود/صالح شود در صبحگاه براو گدای دیگری
دلم گرفته شبی در وصال آدینه/شود ظهور امامی کمال آدینه/تمام عزت دنیا به روز موعودش / چه روزگار خوشی هم به سال آدینه/نمازجمعه مومن شکست دشمنها/ که کل عمر نباشد مثال آدینه/تمام خلق خدایی ظهور را طالب/ زمان و وقت وصالش سوال آدینه/نگار چشم محبین به لحظه دیدار /جمال حضرت مهدی جمال آدینه/چه خوش که این غم دلها تمام می گردد/که روز وصل نگارش خصال آدینه/تمام عمر که صالح وصال می خواهد / لقای دوست برایش زلال آدینه
نمازجمعه باشد چون گلستان /که سازد شهرها را باغ وبستان /به هر جا می رود تندیس عشق است/نگر از برکتش آن شور ایمان /درون قلب مومن جای دارد/ به هر آدینه ای خیرش فراوان /مصلی می شود در جمعه پرنور / تریبونش بصیرت بخش انسان /نمازش روح وذکرالله وحال است /که نامش سوره ای در جان قرآن /چه زیبا آن شکوه مومنینش /شود خشنود مهدی از دل وجان /ولایت محوران آدینه یاور / نمازجمعه باشد ذکر رحمان
