مسلم به کوفه غربتش بسیارمعنا میدهد/مزدمجاهد راخدا با عشق مولامیدهد/باشدسفیرکربلااول فدایی حسین/پاداش غربت را به او حیدروزهرامیدهد/کوفی جماعت اولش دارد حضوری دلنشین/پایان کاری بدبرای خویش آنجامیدهد/آن کوفیان بی وفاجنگی سراسرکرده اند/ارزان سعادت رانگر ازبهر دنیا میدهد/مسلم واطفالش بودآواره در کوچه ها/اوجان خودرااز ولا در راه آقامیدهد/بالای قصرکوفه هم دارد سلام عاشقی/بهرحسین بن علی او جان زیبامیدهد/مسلم وهانی کوفه را بیداردلهاکرده اند/درآن فضا یاری براولادطاهامیدهد/صاحب زمان روزفرج مرهم نه برکربلا/باذکریا حیدرمدددستوربرپامیدهد/
