زمزم عشق

زمزم عشق وتوسل درزمین سرمیرسد/صدشکوه وصدحماسه اربعین سرمیرسد/حضرت سجاد وزینب میرسند درکربلا/ناله های واحسینا اینچنین سرمیرسد/جابرآمددرحریم سرورش مولاحسین/اشک و آه جانگدار همنشین سرمیرسد/گریه های اهل بیت وناله های زینبین/مجلس سوگ حسین مه جبین سرمیرسد/شدزیارت بهرمولا آن نشان شیعه گی/آرزویی با صفا ودلنشین سرمیرسد/هرقدم تاکربلایش چشم رازمزم کند/اربعین باولای شاه دین سرمیرسد/ده تسلا زینبش راآمده سوی حرم/همرهی کن باولایت چون نگین سرمیرسد/حضرت مهدی همیشه زائر در کربلاست/ناگهان روزی امام آخرین سرمیرسد/

همدم گوهر

بهرالطاف الهی دیده هاراترنما/خویش رابهروصالش همدم گوهرنما/بندگی باحق پرستی شدرفیق دلربا/نیمه شب اندرعبادت خویش رابرترنما/وصل کن رودمحبت سوی دریای کمال/قطره قطره اشک چشمت وصل برکوثرنما/اسوه تودر پرستش اهل بیت مصطفی/عاشقی رامتصل بر احمدوحیدرنما/فاطمه خلوت نشین بندگیهای خداست/گریه هابهرحسینش تاخودمحشرنما/کربلایی کن دلت را درمدارعاشقی/دردفاع از ولایت ریشه کن کافرنما/همرهی کن باشهیدان پیروی ازولی/گریه برپیرجماران بادوچشم سرنما/هست یاری ولایت شرط ایمان درون/خویش راآماده بهر خدمت رهبرنما/یوسف زهرا امیدش یاورانی باولاست/صددعابهر ظهور حجت آخرنما/

یادمولا

جمعه هابایاد مولا دل پریشان میکنم/ازفراقش چشمهارا باز باران میکنم/درتکاپوی وصالش حالتم دیوانگی است/دیده را از دوری او لحظه گریان میکنم/مهدی صاحب زمان است معدن انوارحق/صبررا بهر ظهورش روبه پایان میکنم/شیعیان از دست دشمن ناله ها سرمیدهند/هم نواباکل آنان بازافغان میکنم/وقت اصلاح است یاران ازبرای دلبری/خویشتن باعشق مولایم مسلمان میکنم/در رکاب رهبرخود میشمارم لحظه ها/بهریاری ولایت خویش قربان میکنم/برلبم ذکرحسین وزینبش خوکرده است/کربلا را یادمان و رسم ایمان میکنم/میرسد روز ظهورش لحظه ای هم صبرکن/باهمین عشق وصالش دل گلستان میکنم/

نیمه شب

نیمه شب بهر عبادت و دعا برخیزید/زبر لطف وعنایات خدابرخیزید/یک ملک دادزند وقت عروج است وصعود/دامنی پهن نموده زعطا برخیزید/اشک سرمایه عشاق جهان در شبهاست/همه شب بهرنمازی که زجابرخیزید/حالت دل بشود محووصال ملکوت/اندرآن لحظه زیبای صفا برخیزید/باولایت شده معنا همه خوب وبدی/اهل بیت نبوی را به رضا برخیزید/حال واخلاص شبی مزد بهشتی دارد/درتکاپوی خدا بهر دوا برخیزید/متصل میشود آخر بخداسیم دلت/حاجتت نیمه شبان هست روابرخیزید/کن دعابهرولایت که بود منشاء خیر/همگان رابدهید باز ندا برخیزید/یادهرنیمه شبی یوسف زهرا باشد/ازبرروز فرج باز به پابرخیزید/

عزای مجتبی

گریه چشمانم گرفته در عزای مجتبی/نور برقلبم بتابد ازولای مجتبی/اندراین ماه صفرشد داغ شیعه تازه تر/درگه اوباکرامت من گدای مجتبی/سبط پاک مصطفی شد درمدینه هم غریب/میدهد حق شیعیان را ازعطای مجتبی/ابن حیدر درکرامت دست گیرشیعه بود/قلبهای مومنان پر ازصفای مجتبی/زهرهمسر بردل او آتشی بیدادشد/گریه های فاطمی شد در نوای مجتبی/اشکریزان بقیعش شدحسین وزینبش/درشهادتنامه اوبین صدای مجتبی/قبربی شمع وچراغش مظهرمظلومیت/گوهراشکم بگیرد آن رضای مجتبی/تسلیت گویم به مهدی درعزای جدخود/میدهد اورا تسلی آن خدای مجتبی/

یادخرابه

نام رقیه اشک راازدیدگان جاری کند/یادخرابه گریه را ازشیعیان جاری کند/درکربلا او دیده است باباوخیل یاوران/در این مصائب اشکها از دوستان جاری کند/درروز عاشورا رود تاقتلگاه باعمه اش/بابای بی سر دیده است که اشکمان جاری کند/داغ اسارت بعدآن سنگین شده بر اهل بیت/درکوفه وشام بلا آتشفشان جاری کند/همراه زین العابدین دیده است تشت وخیزران/اشک چو مروارید او ازچشم وجان جاری کند/رأس بریده داده اند دردست او دریک شبی/زینب درآنجا گریه های باآن زنان جاری کند/داغ رقیه سخت شد برمهدی و یاران او/زیرکه اشکی حضرت صاحب زمان جاری کند/

یاداربعین

ماه صفرآمد به یاد اربعین باش/فکرحسین وزینبش روی زمین باش/درکربلا شد محشرکبرای ثانی/یادی ز سجاد و وداع آخرین باش/سرها به روی نیزه تاآن کوفه وشام/باکاروانی از اسارت همنشین باش/باخیزران زدبرلب ودندان مولا/برصبر زینب تاقیامت آفرین باش/کاخ ستم راکردویران خطبه هایش/آنجا فدایی بهرزین العابدین باش/سوی خرابه اشک شیعه هست جاری/دراین مصائب گریه هایت راحزین باش/باخطبه سجاد دشمن گشت رسوا/تاکربلا آن کاروانش راقرین باش/زینب رسیده اربعین سوی برادر/پای پیاده همره نورمبین باش/دشمن ازاین وحدت بگردد خوارورسوا/الگوی شیعه ازبرای مسلمین باش/دراربعین مهدی بما الطاف دارد/بهرظهورش مثل یاری دلنشین باش/

وصال حضرت

درحرم بامعرفت براو توسل میزنیم/بروصال حضرت حق سوی اوپل میزنیم/شدرضاخلوت نشین کوی مشتاقان رب/درجوار مضجعش برحق توکل میزنیم/دشمنان راخوارکرده باولای اهل بیت/برعدوش تاقیامت بارها گل میزنیم/جبهه اسلامیان راشد ولایت تکیه گاه/بابصیرت جایگاهی برتکامل میزنیم/قلب مامملو بگردد ازولای این رضا/حب اوبا عرش وجنت ماتبادل میزنیم/همچوپروانه به دورش زائرینش پرفروغ/بهرشمع چلچراغش پرچوبلبل میزنیم/اشک چشمانی که داریم بهراو زمزم شده/درحریمش سوی گنبد بهراوزل میزنیم/همنوا بامهدی او یاور صاحب زمان/دل برای آن ظهورش ماتمایل میزنیم/

حضرت سلطان

السلام ای حضرت سلطان که برماسروری/آسمان معرفت را مثل ماه واختری/گنبدنورانی توهست خورشید وصال/توزنسل مصطفی زهراحسین وحیدری/درکرامت شهره گشتی بهرخلق روزگار/لطف واحسانت فراوان ازتبارکوثری/نام نیکویت علی وشهرتت باشد رضا/شمس رعنای ولایت بهردلهاگوهری/شیعه داردصدتوسل درحریم مشهدت/ای امام مهربانی توولی برتری/لطف توبرکشورمادردها درمان کند/گوسه چشمی می نمایی بر ولای رهبری/مهدی صاحب زمان هم زائر این مرقداست/منتظر بهرظهور آن امام آخری/

زائررضا

زائر مولارضا اهل شفاعت میشود/شامل لطف الهی وامامت میشود/درحریمش پاگذاردباولای اهل بیت/بردل وجانش فراوان بین عنایت میشود/آستان حضرت او گوشه عرش خداست/قلب پاک شیعیانش ازولایت میشود/بادل بشکسته روآنجاکه وقت اتصال/دستهای معرفت پرازکرامت میشود/اشک راکن متصل ازبهردریاری خلوص/نام توآنجا مسمای سعادت میشود/اهل بیت مصطفی راحضرتش سلطان دین/جان شیعه بهرمولا پرارادت میشود/قطره قطره اشک راباران زهرایی نما/پردرآنجا جامهایی از رضایت میشود/باولای حضرت اوسوی مهدی سیرکن/باظهور ناب آقا دین حمایت میشود/

نورهدایت

ازآستان حضرتش مهروکرامت میرسد/برشیعیان مرتضی نورهدایت میرسد/تسبیح گوی این حرم فوج ملائک آمده/بامعرفت برزائرش گنج ولایت میرسد/هرکس شودمهمان اوصدمهربانی دیده است/روزقیامت شیعه را تاج شفاعت میرسد/گلدسته های حضرتش ماننددستان دعاست/ازگنبدنورانیش بوی سعادت میرسد/مانندزمزم پرخروش آن آب سقاخانه اش/برقلبهای باصفا عشق امامت میرسد/سوی وصالش پرکشد هردل کنار مضجعش/بوی بهشت ایزدی درآن امارت میرسد/مهدی برای جدخود یک زائر دائم شده/برپیروان باولا ازاو رضایت میرسد/

رضای اهل بیت

هست سلطان فضائل آن رضای اهل بیت/میدهد برشیعه دائم از عطای اهل بیت/هشتمین نورولایت پاره تن برمصطفی/منتشر سازدبه عالم آن ولای اهل بیت/ازاحادیث شریفش درسها آموختیم/خاطراتی خوش بما دادازصفای اهل بیت/عالم آل محمد آن امام عاشقی است/مشهدش مملوبگردد ازثنای اهل بیت/در حریم انور او دل شکسته پیش تر/هست تبلیغ عدالت از برای اهل بیت/چشم تربا معرفت شدشاه راه وصل او/خوش بحال زائرانش بالوای اهل بیت/رهبرو امت همیشه معتکف در کوی او/پهن کرده از عنایت او ردای اهل بیت/یوسف زهراسراسر زائر این بارگاه/عاقبت روزی بیاید بادعای اهل بیت/

عنایت رضا

آیم بسوی این حرم گیرم عنایت رضا/مملوشودزلطف اومهروولایت رضا/باشدامام هشتمین حجت برای ایزدی/کوشش کنم زمعرفت بهررضایت رضا/گشته حریم حضرتش مشکل گشای شیعیان/دردل نفوذ میکند عشق سرایت رضا/بردشمنان شیعه گوآخرشکست میخوری/ایران مطیع رهبری باآن درایت رضا/خورشیداهل عالمین آن گنبدطلائیش/مشمول هرکسی نگر لطف وهدایت رضا/برمسلمین وشیعیان باشدامام هشتمین/حق میشود تجلی اش ازبهر آیت رضا/مهدی و شیعیان او زائربرای مشهدند/خودراولایتی نماازاین روایت رضا/

اشک معرفت

یک قطره اشک معرفت صدبسته راوامیکند/هربنده ای راباولا محبوب یکتامیکند/گرزائرآقاشدی درمشهدمولارضا/عشق ولای حضرتش پرشوردلهامیکند/اندرجوارمرقدش کن متصل خودرابه او/آن زمزم چشمان تو رامثل دریامیکند/باشدامام هشتمین محبوب رب العالمین/درطورسینایش برومشهور دنیامیکند/شدجاودان اندرجهان هرکس رضایی مسلک است/خودراکنارمضجعش هرشیعه پیدامیکند/آن آستان انورش باغ بهشت ایزداست/برزائر آقابگو خشنود زهرامیکند/بایدکه خودصالح کنی بهرعنایات خدا/گنج ولایت محوری راباز برپامیکند/مهدی همیشه زائر مشهد فراوان میشود/درآن دعای برفرج بسیارآقامیکند/

حریم حضرت

اندرحریم حضرتش مهرولایت میدهند/ازبهرزوار رضا جام شفاعت میدهند/شدآسمان معرفت نورانی عشق رضا/هرکس بصیرت داشته نورهدایت میدهند/فوج ملائک معتکف درآستان مشهدش/لطف وعطاومرحمت باصدکرامت میدهند/بردور سقاخانه اش مشتاق زمزم شد زیاد/اسکی به چشم شیعیان بهررضایت میدهند/کن واسطه آنجا تقی تادامنت پرزر شود/معصومه رایادی نما برتو سعادت میدهند/گلدسته های حضرتش شدنردبان آسمان/بریاری دین خدا شورشهادت میدهند/آنجادعاکن تافرج بریوسف زهرارسد/بهرظهور مهدوی عشق وارادت میدهند/

قاب دل

درقاب دلم رضاست سرفصل کمال/بامعرفتش رسدکسی سوی وصال/گردیده حرم همان بهشتی که نکوست/ازحق بدهدنشانی فیض وجمال/نومیدنشدزائر مولا هرگز/هرکس بکندزدرگهش باز سؤال/اوضامن شیعیان به محشرباشد/لطفش چه فراوان که نگنجدبه خیال/شدمشهداو قبله گه اهل ولا/تغییرنکودهد حریمش احوال/شدمنقبتش معدن اسرارخدا /کی وصف شودرضادراین سطرومجال/باعشق رضابه کوی مهدی برسیم/یارب سببی سازفرج در امسال/

کوی رضا

درکوی رضا رضای حق رابدهند/اندرحرمش عطای حق رابدهند/نومیدمشوکه حضرتش سلطان است/بامهررضا ولای حق رابدهند/شددرگه او حریم ورضوان خدا/برشیعه او لوای حق رابدهند/با اشک بروحرم که آنجاعرش است/ازمعرفتش ندای حق رابدهند/اوضامن شیعیان وخورشیدولاست/اندرحرمش شفای حق رابدهند/درآل نبی بضعه احمد باشد/درقلب ولی صفای حق رابدهند/شدرهبرمامعتکف کوی رضا/برکشورماردای حق رابدهند/مهدی است همیشه زائرمشهداو/درروز فرج نوای حق رابدهند/

دعوت رضا

بادعوت مولارضا سوی خراسان آمدیم/بهروصال حضرتش در کوی ایمان آمدیم/صدمعرفت لازم بوداندرحریم مشهدش/اینجا بهشت ایزدی مابهراحسان آمدیم/مهررضا وعشق اوسرمایه دلها شده/مانندزوارش نگربااشک چشمان آمدیم/گنج ولایت محوری اینجا فراوان میدهند/ازبهراین لطف خدا ازکل ایران آمدیم/دلهامثال چشمها زمزم شده اندرحرم/لطفی نمایدحضرتش بسیارآسان آمدیم/توفیق می خواهدکسی آنجابصیرت داشتن/سوی وصال وعاشقی مامردمیدان آمدیم/عشق نبی وآل او دور ضریحش پرزند/یاریگرش دراین زمان درحدامکان آمدیم/باشددعای مافقط مهدی وآن روز فرج/اندررکاب نائبش باجمله یاران آمدیم/

زین العابدین

گریه کن درکربلا ازبهرزین العابدین/بودحجت برخلائق آن امام چهارمین/دیده است باچشم پاکش اوجنایات زیاد/حضرتش در آن حوادث بوده است نورمبین/پیش چشمش سربریدند یک یک یاران حق/لحظه های جانگداز آن وداع آخرین/درکنارعلقمه اودیده است عباس را/ازبردست بریده قلب اوباشدحزین/عمه اش درآن مصائب صبررامعنانمود/گریه های جانگدازش شیعه راکرده غمین/قتلگاه کربلارا دید باچشم ترش/بهرعاشورائیان باشد پیامش دلنشین/کوفه وشام بلارا رفت تاکاخ ستم/خطبه اش رسوانموده دشمن قرآن ودین/حضرت صاحب زمان را تسلیت دراین عزا/باکاروان کربلا گردیده همنشین/

شهیدسرجدا

پروازباافلاکیان داردشهیدسرجدا/صدهاشرف برخاکیان داردشهیدسرجدا/بامعرفت سوی خدا بهروصالش آمده/یک نردبان آسمان دارد شهیدسرجدا/حب نبی وآل او درسینه اش مملوشده/تفسیرعشق شیعیان داردشهیدسرجدا/مثل حسین وکربلاتقدیم کرده جان خود/ایمان عاشورائیان داردشهیدسرجدا/اندرولایت محوری الگوی یک ملت شده/شوری برای عاشقان دارد شهید سرجدا/ازمحسن ایران بگو عزت به کشورداده است/صدهاپیامی برجهان داردشهیدسرجدا/شدافتخار کشور ورهبر وکل شیعیان/ارکربلاهم یک نشان داردشهیدسرجدا/بهرظهور مهدوی ایثاربا جانش کند/حبی برصاحب زمان داردشهیدسرجدا/

ترسیم ایمان

شورشهادت جبهه را ترسیم ایمان میکند/عشق ولایت قلب راتسلیم رحمان میکند/یک روزگاری این وطن درگیرجنگی سخت بود/ هردل به عشق کربلایادازشهیدان میکند/حب نبی وآل او بوده است سرفصل وفا/این جبهه ها اندرعمل تبلیغ قرآن میکند/باشور عاشورائیان هرشیعه عاشق گشته است/ایثار راایزد به او بسیار احسان میکند/راه امام مابود خط شهیدان وطن/هرمشکلی عشق ولی برخلق آسان میکند/بهرظهور مهدوی راه شهادت بازشد/جان رافدایی باهدف درراه جانان میکند/

یادشهیدان

جمعه ویادشهیدان زمزم چشمان ماست/اعتقادبرولایت همدم ایمان ماست/روزگاری کشورما دردرونش جنگ بود/ذکریامهدی سراسر باعث سامان ماست/در شلمچه یاکه فکه عشق وایثارش عیان/شوروفرهنگ شهادت عزت قرآن ماست/دردل رزمنده مابود عشق رهبری/با ولایت تاشهادت گوهری درجان ماست/در دفاع ملت مابود اخلاص وشکوه/نائب مهدی همیشه رهبروجانان ماست/

همدم سجاد

کربلا در خاطراتش همدم سجاد بود/درمیان آتش وخون محرم سجادبود/بوداندر روزگاری میزبان بر حسین/همره آن زینب او مرهم سجاد بود/یادمان قتلگاهش تاابد پرگریه است/تشنگی برکودکانش زمزم سجادبود/اکبرواصغر همیشه در دلش غوغاکنند/علقمه دست بریده ماتم سجادبود/یک یک یاران فدایی برولایت گشته اند/خاطراتی از اسارت آن غم سجادبود/میدهدمهدی تسلی داستان کربلا/صدنشان از حق پاک محکم سجادبود/

سختی برزینب

سخت است برزینب اسارت راببیند/درروز عاشورا شهادت راببیند/وقت جدایی از حسینش سررسیده/برروی نی رأس ولایت راببیند/درقتلگاه کربلا با گریه رفته/باچشم خود اوج جنایت راببیند/همراه سجادوزنان تاکوفه وشام/هرلحظه اواشک امامت راببیند/شام سیه باخطبه اوگشته بیدار/چوب یزیدی در امارت راببیند/دراین مصائب قلب زینب راشکستند/صدها جسارت باشقاوت راببیند/بوده است پشتیبان سجاد و ولایت/ درآن فضا گویا قیامت راببیند/مهدی عزادار است برزینب همیشه/او اوج غمها ونهایت را ببیند/

رأس خونین

السلام ای رأس خونین برفراز نیزه ها/ای حسین بن علی ای آیت وخون خدا/داغ جانسوزت گرفته جان ودل ازمومنین/عشق تو مملو نموده قلبهای آشنا/روزعاشوراکه آمدعزتت تفسیرشد/کعبه شدبراهل عالم آن حریم کربلا/قتلگاهت تاقیامت اشکهاجاری کند/گریه هاکرده برایت هم نبی ومرتضی/یک یک یاران پاکت اسوه مردانگی/آن علمدارسپاهت هست الگوی وفا/زینب غم دیده توصبر را تعلیم داد/رحمت ایزد فراوان درحریم نینوا/یوسف زهرا همیشه اشک جاری میکند/منتقم روزی بیاید بانوایی باصفا/

روزعاشورا

روزعاشورارسیده غم فراوان میشود/گریه برچشمان شیعه مثل باران میشود/یک سلامی از دل وجان برحسین وزینبش/چونکه این شورحسینی عشق وایمان میشود/یک یک یاران مولا یاوردین وبصیر/روی نیزه از شقاوت جان قرآن میشود/اکبرواصغرفدایی در ولایت محوری/بهراسلام محمد طفل قربان میشود/درکنارعلقمه هم جاودان عباس شد/باعنایتهای مولا درد درمان میشود/روی نیزه راس خونین شدعزادر قتلگاه/حضرت زینب درآنجا بازگریان میشود/یوسف زهرا به اشکش خون ماتم ریخته/چون شرایط برظهورش بازآسان میشود/

عباس دلاور

بهرعباس دلاور روز تاسوعارسید/جانفشانی نزدمولاازبرسقارسید/رادمردی از فتوت آمده در علقمه/اشکهای بیشماری بررخ آقارسید/درشجاعت مثل حیدر شیرمردکربلا/دربصیرت بهرشیعه گوهری یکتارسید/شدعلمدارحسینی پیش چشم زینبین/شیعیان راتاقیامت اسوه ای والارسید/دستهای پاک مولاشدجدا ازبهردین/جام زیبای رضایت جانب زهرارسید/پیش چشمان حسینی

چشمهای بارانی

بهرعباس دلاور چشمها بارانی است/قلب عشاق حسینی درحرم طوفانی است/میشودآرامش جان اشک روی گونه ها/چونکه باحب ولایت گوهری ایمانی است/رادمردی ازفتوت دردرون علقمه است/اوابوالفضل علی و آیه ای قرآنی است/تابع محض ولایت عاشق مولاحسین/بهرزینب مرهم دل اسوه ای انسانی است/گشت سقای حسینی آن علمدار سپاه/دستهای نازنینش بهرحق ارزانیاست/برکمردستی بگیرد تاحسینش او بدید/دربهشت جاودانه بهراو مهمانی است/اشک ریزدبر برادر یادصد ایام کرد/حضرت عباس شیعه گوهر انسانی است/یوسف زهرابرایش اشک ماتم ریخته/بهر شیعه یادمولا خصلتی درمانی است/

گریه برکربلا

گریه کن برکربلااسلام برپا میشود/عشق زیبای حسینی رسم دنیامیشود/درنگارستان ایزد یک حسین وزینب است/حضرت عباس آنجا عشق دلها میشود/یک حسین وکاروانی باهدف سرمیرسد/همچوپروانه فدای جان مولامیشود/درکنارعلقمه بین رادمردی باولاست/تشنه لب دستان پاکش نذرآقامیشود/یک یک یاران مولا برولایت یاورند/خونشان جاری برای دین یکتا میشود/اشکریز کربلاشدمهدی صاحب زمان/چون ظهورش مرهمی برقلب زهرامیشود/

هلال محرم

هلال ماه محرم غمش فراوان است/برای داغ بزرگش دوچشم گریان است/نگار احمد وحیدر به کربلا آمد/عزیزفاطمه آنجا نگر چه عطشان است/کنارشط فرات است علم به دوش عباس/زمین کرب وبلایی پراز شهیدان است/حسین وزینب نالان امیرقافله اند/به دور خیمه مولا خروش یاران است/چه سخت بهر ولایت جدایی از زینب/نگار چشم محبان گلاب چشمان است/الاکه یوسف عشقی سرت سلامت باد/که جان شیعه مهدی فدای قرآن است/

اشک غم

بااشک وناله وغم ماه محرم آمد/هرچشم گشته زمزم ماه محرم آمد/درکوچه محبت سلطان دین حسین است/باشیعه هست همدم ماه محرم آمد/باعشق کربلا شد هرقلب با طراوت/ایمان خلق محکم ماه محرم آمد/آورده زینب خود با کودکان ویاران/یک لشکری فراهم ماه محرم آمد/شدکعبه دل ما آن کربلای مولا/پرشدجهان زماتم ماه محرم آمد/مهدی عزاگرفته بهرحسین وعباس/برچشم اشک نم نم ماه محرم آمد/

آسمان کربلا

آسمان کربلا طوفانی اشک و غم است/شاهدی برماجرای نینوای ماتم است/بودمهمانش حسین وزینب وعباسها/یاورانی باولایت دربصیرت همدم است/همره خون خداشدجسم هفتادو دوگل/چشمهای اهل عالم درمصیبت زمزم است/آمده ماه محرم باشکوه دلبری/صبرو غمهاومصائب بهرزینب مرهم است/روی نی رأس برادرجان اورامی برد/دست عباس دلاور آیه هایی محکم است/جسم بی سراز شهیدان داستان کربلاست/روی تل زینبیه بادصحرا محرم است/خاطراتی از اسارت کوفه وشامش برند/داغ جانسوز ولایت درسپهرعالم است/اشکریز کربلاشد مهدی وروز ظهور/گریه ها برچشم پاک مرتضی وخاتم است/

کعبه دلها

کربلادرخاطرماکعبه دلهابود/یادعباس وحسین وزینب وزهرابود/یاورانی بابصیرت جانفدامقتدا/همچوپروانه به دورشمع عاشورابود/برلب کل خلائق هست ذکریاحسین/عاشقانی درپرستش اسوه دنیابود/حضرت عباس داردخودنشان مرتضی/رادمردی ازفتوت برلب دریابود/هرکدام ازشهیدان روزعاشورازشور/هست سیراب ولایت گوهریکتابود/تسلیت گویم به مهدی داغ زینب سخت شد/باظهورش مرهمی براین همه غمها بود/

سامان عشق

زینب آمدکربلاتا عشق راسامان دهد/قلبهای شیعیان راگوهرایمان دهد/درسپهربندگیها درس داده مسلمین/بادفاع ازولایت مومنین راجان دهد/همرهش صدزن وکودک قافله سالاراوست/مثل عباس دلاوریاری قرآن دهد/روزعاشوراچودیده آن همه شورووفا/اوپیام کربلارا همره جانان دهد/قتلگاه نینوا را دید باچشمان تر/برقلوب شیعیانش زمزم ودرمان دهد/