لحظه بی یاوری

عصرعاشورای مولالحظه بی یاوری است/یک یک یاران فدایی بر امام ورهبری است/روی تل زینبیه ذکر هل من ناصرش/واقعا دشمن در آنجا ازتبار ابتری است/رحم بر اصحاب مولاکه نکرده هیچگاه/لحظه های بی برادر بی پسر بی مادری است/علقمه آرام گیرد بعدعباس علی/یادسقای حرم را گریه های کوثری است/وقت حمله بر حسین تشنه لب سرمیرسد/لحظه سخت وداع یک برادرخواهری است/میبرد باخنجرخودشمر راس یک امام/شدرثاء آل احمد باندای حیدری است/حضرت سجادو زینب غرق در شوروعزا/آتش برخیمه گاهش یک بلای دیگری است/یااباصالح مددکن که اسیری آمده/مرهم برکربلایش باامام آخری است/

غوغای عاشورا

گریه کن یافاطمه غوغای عاشورا رسید/اهل بیت مصطفی رامحشر کبرارسید/درسپهرآفرینش کربلاشد جاودان/باولایت تاشهادت جانب مولارسید/یک یک یاران مولا جانفشان برحسین/داغ اصحاب ولایی بردل آقارسید/دشمنان از روی کینه سربه نیزه کرده اند/تشنگی آل احمدبرلب دریارسید/رحم برقاسم نکردند تشنه لب گشته شهید/نیزه ای برقلب پاک زاده لیلارسید/اکبرو اصغرشهید نینوایی درحرم/برحسین وزینب او غصه ای یکجارسید/درکنار نهرآبی هست عباس علی/تابه عرش حضرت حق دست آن سقا رسید/روی تل زینبیه هست آهنگ فراق/آتشی برخیمه های زینب زهرا رسید/جای اشکی خون ببارد حضرت مهدی برآن/موعدروز ظهورش ازبردنیارسید/

فشارکربلا

قلب مهدی درفشارکربلاست/چونکه ناظراز برای نینواست/پیش چشمش بازغوغامیشود/جاری درقتلگاه خون خداست/یک یک یاران شهادت پیشه اند/هرکدامش یک شهید سر جداست/اکبروقاسم به میدان رفته اند/خون آنهاجاری عشق وولاست/اصغرشیرین زبان لب تشنه است/حرمله تیرش بسوی اورهاست/حضرت سقاکنار علقمه است/دست عباسش جدادرآن فضاست/روی تل زینبیه پرخروش/عمه زینب شاهدبر ماجراست/سربریدن جان زینب را گرفت/راس خونین برفراز نیزه هاست/خیمه آل عباآتش گرفت/حضرت سجاد هم غرق عزاست/یااباصالح بیا مرهم بده/کربلاالگوی ایثارووفاست/

درخلوت دل

درخلوت دل گریه کردم کربلارا/آگاه کردم درمصیبت مبتلارا/اشکم شده جاری برای حضرت دوست/یکدم تکاپوکرده ام وصل خدارا/براهل بیت پاک احمد اشک ریزان/حاضر شدم بادیده ودل نینوارا/این تیر گریه میزند هردشمن دین/کردم رفاقت شیعیان باولارا/باچشم دل دیدم یکایک آن شهیدان/تقدیم کرده جان شیرین آشنارا/درعلقمه غوغای دیگر بود برپا/عباس داده درس زیبای وفارا/برروی تل زینبیه خواهرش بود/دارد روایت میکند شورعزارا/آتش گرفته خیمه ها سجاد تنهاست/یارب دگرگون کن درآن صحن وفضارا/روزفرج نزدیک گشته بهر مهدی/مرهم بده قلب حسین باصفارا/

نسل عاشورا

دختری ازنسل عاشورابود درکربلا/ اورقیه جانفشان وهمره خون خدا/ازمدینه تابه مکه مونس باباشده/بوددر روز حماسه ناظربر نینوا/یک یک یاران باباباشهادت رفته اند/دیدهریک رارقیه باسعادت درولا/اکبرواصغربه پیش چشم اوشد جاودان/درکنارعلقمه دیده عموی باوفا/تل زینب یادگار لحظه پرواز شد/عصرعاشورا شهادت رفت تا بی انتها/وقت جانسوزاسارت موسم سختی اوست/کوفه وشام بلارا دیده است اودرجفا/راس خونین پدررا درمیان تشت دید/تاقیامت این مصیبت میشودشوروعزا/در خرابه داغ بانو اشک مهدی راربود/مرهمی باشدظهور آن ولی آشنا/

آتشفشان کربلا

باگریه میگویم سخن ازداستان کربلا/اینک گرفته رنگ خون چون آسمان کربلا/یک کاروانی آمده از شهرپیغمبربه آن/آیدحسین تشنه لب بایاوران کربلا/حب علی وفاطمه برتارک ایمانشان/شرط ولایت محوری برعاشقان کربلا/وقت نبرد دشمنان باآل پیغمبررسید/ننگ است بهرکوفیان حمله به جان کربلا/سرها به نیزه میشود حتی حسین بن علی/شیعه به دنیامفتخر بهرامان کربلا/اندرکنارعلقمه دستان عباسش جداست/این گریه های پرصدا آتشفشان کربلا/برروی تلی زینبش دارد تماشامیکند/سخت است یارب لحظه هابهربیان کربلا/برخیمه آل عبا آتش فراهم کرده اند/مهدی ظهورش میرسد باآن نشان کربلا/

اربعین حسینی

دوست دارم اربعینی کربلاباشم حسین/در حریم باصفای نینوا باشم حسین/اشکریزان تل زینب را روم تاقتلگاه/زائری بامعرفت در آن فضاباشم حسین/درکنارعلقمه یادی ز عباست کنم/ غمگسار زینبت اهل ولاباشم حسین/دوست دارم همچو جابر دربغل گیرم حرم/تسلیت گوی همه آل عبا باشم حسین/دردعایم بهرمهدی خواهم آن روزظهور/لایق بهرشفاعت درجزاباشم حسین/