عزت دین با نمازجمعه برپا می شود/هم شکوه وسربلندی باز پیدا می شود/عید خوب مسلمین است جمعه هر هفته ای / یادی از روز ظهوری بهر مولا می شود/این نماز جمعه ما هست فرهنگ ولا / با بصیرتهای امت هر گره وا می شود/مثل باران بهاری خطبه ها پرگوهر است/شاداز مومن سراسر پور زهرا می شود/درحمایت از ولایت نور دارد جمعه ها/پخش اندر هر مصلی فیض یکتا می شود/ پشت دشمن روز جمعه می رسد روی زمین/راضی از این وحدت ما باز آقا می شود
غروب جمعه دل پرواز کرده/ دری را بر حقیقت باز کرده/بگوید با زبان آن ذکر محبوب/سفر را سوی حق آغاز کرده/به نام مهدی زهراست عالم/برای وصل خود او ناز کرده/بود مولا امید حق پرستان/وصال حضرتش را راز کرده/بود شوقش برای ما رسیدن/ که قلب شیعه را دمساز کرده/مثال چشمه ای جاری است اشکم/نگرکه چشم را طناز کرده/بود این دین وایمان حب مهدی/ چو دین را وارد این فاز کرده
یادمهدی مایه آرامش جان می شود /درشب جمعه امیدی بهر انسان می شود/مونس دلهای عاشق یوسف زهرا بود/ نام حضرت تاقیامت شورایمان می شود/ای صبا از سوی حضرت ده نسیم معرفت/ تابه آخر گوهرجان نذر جانان می شود/باولایت رهسپاریم سوی آن دلدادگی/ راززیبای محبت لطف یزدان می شود/می شود آدینه ما سرفرازی وغرور/عاقبت در روز جمعه جمع یاران می شود/آرزو و عشق صالح دیدن روی ولی است/چشم او از شوق مهدی باز باران می شود
جمعه ای دیگر گذشت وچشمها بارانی است / قلب ما اندر فراقش بازهم طوفانی است /ذکر یا مهدی به عالم مرهم جانها شده /دل به شوق روی حضرت گلشن رحمانی است /این جهان آماده گشته تا ظهورش رخ دهد / بعد سختی های بی حد دوره آسانی است /می رسد گلبانگ شادی با ظهور منتظر /شیعیان آماده که دنیا پر از مهمانی است /مصلح عالم به یارانی ولایی دلخوش است /دوره اصلاح وصبر ودوره ایمانی است
