سوی حرم

روزمیلادرضا سوی حرم سرمیزنم/پنجره فولاداو راباهدف درمیزنم/عشق من ازخاندان مصطفی مولا رضاست/باکبوترهای دل اندرحرم پرمیزنم/ضامن آهوفراوان مهربانی میکند/قلب خودرامن گره ازبهر سرورمیزنم/پاره تن بهرمحمد آشنای مرتضاست/بوسه ای برمضجع پور پیمبرمیزنم/آب سقاخانه او یادمان زمزم است/جرعه نوش حضرتش بر آب کوثرمیزنم/اشک چشمانم ز شوقش جاری وبارانی است/دست بردامان مولادیده را ترمیزنم/با کرامت حضرت او میشودسلطان دین/دستها سوی ضریحش بار دیگر میرنم/زائرمولارضا شد مهدی و هم رهبری/ازخدا ذکرفرج برنورآخر میزنم/

کرامت رضوی

مرام خوب بهشتی کرامت رضوی/تمام لطف خدایی ولایت رضوی/همیشه گنبدمولامثال خورشید است/امید شیعه حضرت امامت رضوی/زیارتش به خراسان ثواب حج دارد/خوشابحال محبین عنایت رضوی/چه اجتماع عظیمی دراین حرم باشد/صفای شیعه وزائر ولادت رضوی/علوم آل محمد به سینه مولاست/برای تک تک زائرعدالت رضوی/به دشمنان ولایت بکوبداو ضربه/نشان دین وامامت شجاعت رضوی/حریم آل محمد به مضجعش باشد/به روز حشروقیامت شفاعت رضوی/بگوبه زائرمولا زیارتت مقبول/برای شیعه حضرت سعادت رضوی/رسدظهوربهاری به خانه مهدی/به قلب کل محبین ارادت رضوی/

احسان رضا

مرغ دل پرواز دارد تاخراسان رضا/دست گیرد در حریمش سوی دامان رضا/آرزوی شیعیانش همجواری با حرم/تابگیرد ذره ای هم مهروایمان رضا/اندراین ماه کرامت زائرش با معرفت/میرود تامشهد اوبهر احسان رضا/درثواب حج وعمره میشود آنجا شریک/هرکسی باعشق باشد بازمهمان رضا/درجوار مضجع او یاد زهراوجواد/میشود مشمول لطف و گنج ودرمان رضا/اشک شوقت را روان کن بروصال حضرتش/ازبر سختی دوران هست آسان رضا/مثل خورشیداست مشهد درمیان این جهان/هرکجا آبادگردد بهرسامان رضا/مرقد پاک وشریفش جایگاه اهل بیت/تاظهورمهدویت عشق برخان رضا/

حرم رضا

حرم پاک رضا عشق فراهم دارد/بهرزوار نگر چشمه زمزم دارد/گنبد زرد طلایی رضاچون خورشید/حرمش خاک بهشتی که چه همدم دارد/نورگلدسته وگنبد همه جا پیدا هست/این حرم دردل ما آیت محکم دارد/هررواقش بروی فیض دعا جاری هست/اشک چشمان، همه از شوق چه مرهم دارد/آن حریم ملکوتی شده است عرش خدا/هردلی بهرعنایت رخ محرم دارد/میشود وصل خدا قلب پراز آرامش/شادمانی همه جا بعدچنین غم دارد/حضرتش شمس شموس وهمه جا سلطان است/این حرم زائر عاشق همه باهم دارد/زائرویژه او یوسف زهرا همه وقت/تانیاید همه کس غصه وماتم دارد/

گنج ولایت

اندرحرمت گنج ولایت بدهند/باعشق شما فیض وبشارت بدهند/چون گنبدتو کعبه آمال دل است/برزائرتو لوح شرافت بدهند/شدزمزم دیده یک نظر سوی ضریح/برشیعه فقط برگ شفاعت بدهند/باشوق روم پنجره فولاد شما/درمضجع توباز سعادت بدهند/شدعمره وحج مشهدتوازبر دوست/با معرفتت مزدزیارت بدهند/دنیاو قیامت همه دست شماست/باحب شما برگ رضایت بدهند/آیدبه ظهور مهدیت آرامش/اندرحرمت عرض ارادت بدهند/

مشهدتو

درمشهدتودل همه اش پرواز است/با عشق ولایت شما دمسازاست/ای حضرت ثامن الحجج دستم گیر/اینجاحرمت معرکه دراعجاز است/سلطان تویی وشاه وگدا درگه تو/برموسم بندگی حق آغاز است/آن گنبد باصفای تو عرش خدا/درب حرمت همیشه برما باز است/یکدم نظری کن که عنایت بشویم/زائربه حرم چومیهمانت نازاست/این اشک وصالت بچکد ازچشمان/درکوی محبت شمایک راز است/مهدی برسد سوی زیارت مشهد/چون فیض دعا بهرفرج ممتازاست/

وصال حضرت

درحرم بامعرفت براو توسل میزنیم/بروصال حضرت حق سوی اوپل میزنیم/شدرضاخلوت نشین کوی مشتاقان رب/درجوار مضجعش برحق توکل میزنیم/دشمنان راخوارکرده باولای اهل بیت/برعدوش تاقیامت بارها گل میزنیم/جبهه اسلامیان راشد ولایت تکیه گاه/بابصیرت جایگاهی برتکامل میزنیم/قلب مامملو بگردد ازولای این رضا/حب اوبا عرش وجنت ماتبادل میزنیم/همچوپروانه به دورش زائرینش پرفروغ/بهرشمع چلچراغش پرچوبلبل میزنیم/اشک چشمانی که داریم بهراو زمزم شده/درحریمش سوی گنبد بهراوزل میزنیم/همنوا بامهدی او یاور صاحب زمان/دل برای آن ظهورش ماتمایل میزنیم/

قاب دل

درقاب دلم رضاست سرفصل کمال/بامعرفتش رسدکسی سوی وصال/گردیده حرم همان بهشتی که نکوست/ازحق بدهدنشانی فیض وجمال/نومیدنشدزائر مولا هرگز/هرکس بکندزدرگهش باز سؤال/اوضامن شیعیان به محشرباشد/لطفش چه فراوان که نگنجدبه خیال/شدمشهداو قبله گه اهل ولا/تغییرنکودهد حریمش احوال/شدمنقبتش معدن اسرارخدا /کی وصف شودرضادراین سطرومجال/باعشق رضابه کوی مهدی برسیم/یارب سببی سازفرج در امسال/

کوی رضا

درکوی رضا رضای حق رابدهند/اندرحرمش عطای حق رابدهند/نومیدمشوکه حضرتش سلطان است/بامهررضا ولای حق رابدهند/شددرگه او حریم ورضوان خدا/برشیعه او لوای حق رابدهند/با اشک بروحرم که آنجاعرش است/ازمعرفتش ندای حق رابدهند/اوضامن شیعیان وخورشیدولاست/اندرحرمش شفای حق رابدهند/درآل نبی بضعه احمد باشد/درقلب ولی صفای حق رابدهند/شدرهبرمامعتکف کوی رضا/برکشورماردای حق رابدهند/مهدی است همیشه زائرمشهداو/درروز فرج نوای حق رابدهند/

شکوه ایمان

مدافعان حرم راشکوه ایمان است/برای یک یک آنان ثواب یزدان است/دراین زمانه که دشمن کشیده خنجررا/نجات مردم شیعه و هرمسلمان است/به عشق حضرت زینب رود به شام وعراق/فدای راه ولایت بصیر دوران است/به پیش چشم حسینی شهید می گردد/زسوی ملت ایران فدای جانان است/مدافعان حرم را درود می گویم/نشان عزت بیحدبرای ایران است/برای حضرت مهدی همیشه آماده است/زیاوران ولایت نگر فراوان است/

سوی حرم

چشم من سوی حرم تادربه رویم واشود/روز میلاد رضاخشنود آن یکتاشود/عالم آل محمد معدن لطف و کرم/ازقدوم پاک مولا شادمان زهراشود/کرده بین کوثرتجلی در حریم مشهدش/مثل گلزارو گلستان دامن صحراشود/او امام مهربانی درتمام عالم است/دین ما باحب آقا درجهان زیباشود/با توسل درب رحمت بازبهرشیعیان/قطره اشک محبین بهراو دریاشود/روزعیدش زائران را میکند مهدی نظر/برکت ولطف و کرامت همدم آقاشود

زائرآقا

نام رضارامیبرم پروازاین دل میکند/ازبهرفیض بندگی آغازاین دل میکند/بادل روم سوی حرم تازائرآقاشوم/ازگریه وعرض ادب اعجازاین دل میکند/مأنوس هرشیعه شودبابارگاه قدس او/همراهی زواراودمسازاین دل میکند/هشتم امام شیعیان گشته رئوف وباصفا/اندرحریمش قلبهارابازاین دل میکند/مهدی رودسوی رضالطفی بزوارش کند/عشاق اوبامعرفت رانازاین دل میکند/

مدافعان حرم

خوشا به حال شهیدان مدافعان حرم/به رهروان ولایت محافظان حرم/بدون مرز و تکلف رود به جانبازی/سلام حق چورسیده به عاشقان حرم/زشور وعشق وتوسل رود به شام وعراق/شهید راه خدایی ملازمان حرم/همیشه عشق حسین وعلی است در قلبش/حریم زینب کبری بود امان حرم/زمان به عصرظهوروفرج شودنزدیک/نگار یوسف زهرا بود نشان حرم/

مدافعان حرم

مدافعان حرم را خدا نظر دارد/نگرکه خون شهیدان به دل اثردارد/برای عزت قرآن و دین واسلامش/به عشق زینب کبری دو چشم تر دارد/نسیم باغ ولایت وزیده در قلبش/برای عرض ارادت فدا چوسردارد/رود به خط مقدم به یاری مولا/درخت پاک شهادت نگرثمر دارد/زند به دشمن مهدی هزار ضربه وتیر/خدا ورهبرو ملت زاو خبر دارد/

شکوه ایمان

مدافعان حرم را شکوه ایمان است/صفای بندگی حق به نزد رحمان است/به عشق آل محمد رود به شام وعراق/نسیم غربت زینب زشیعه گریان است/جفای دشمن حیدر چه کرده با اسلام/تمام همت آنان خلاف قرآن است/مدافعان حرم بین که هست باایثار/برای فیض شهادت چه مست جانان است/به عشق حضرت مهدی مطیع محض ولی/کنون به عالم هستی نشان ایران است/

بارگاه قدس

نام رضا به قلب ودلم شور می دهد/دنیا و آخرت به جهان نور می دهد/در تار و پود وجودم همیشه اوست/لطف وکرم به شیعه اش از دور می دهد / در بارگاه قدس او آهسته گام نه/آنجا دل شکسته رامسرور می دهد/هردیده ای به اشک درون می کند صفا/صدها عطای موسوی ازطورمی دهد/دارشفای حضرتش باشد مسیح حق/بنگر شفا به هرمرض یاکورمی دهد/ای کاش در حریم او گردم زخادمان/هرروز سفره حرم یک سورمی دهد/اینک به آخر صفر وقت شهادتش/پاداش زائران خود آن نور می دهد/