دست عباس علی درهمه جا دست خداست/بهرحاجات بشر جلوه گه لطف وعطاست/تا که قنداقه او را به علی داد گریست/یاورحیدر و صفین و ولایت همه جاست/دست عباس حسن را به جهان یاور بود/ازبر زینب نالان به جهان عشق وصفاست/باحسین است همیشه زسراپرده جان/او علمدارحسینی به صف کرب وبلاست/علقمه معدن آب است و ابوالفضل غریب/در ره دوست زتن دست علمدار جداست/بوسه برآن بزند غنچه لبهای حسین/روزمحشر به شکایت چونگربا زهراست/
