جمعه ها عبد خدا شو در وصال وبندگی/تا به کف آری سراسر عزت وآزادگی/دور کن شیطان خاطی از عملها ودلت/تا نباشد پیش ایزد حالتت شرمندگی/هاتفی از غیب گوید جمعه ها روز خداست/دور شو با ذکر ایزد از غم وآوارگی/بنده درگاه حق شو در نمازجمعه ها/تا نباشی روز محشر در صف بیچارگی/یوسف زهرا شمارش می کند یاران خود/در نمازجمعه ثابت ،کن تو آن دلدادگی
آب در دریا تجلی درجهان پیدا کند/غنچه هم اندرچمن یک دشت را زیباکند/عاشقان برگرد محبوبی خدامحور روند/یوسفی باید زلیخا را چنین رعنا کند/دست تقدیر الهی ظلم را برهم زند /دامنی چون آسیه فرزند را موسی کند/بسته پیوندی رسالت با ولایت در جهان/ از بر حیدر دفاعی حضرت زهرا کند/فاصله انداخت دشمن بین آن دریاری نور/ بعد زهرا مرتضی با چاه هم نجوا کند/می شود روزی گلستان روزگار مردمان/ عاقبت مهدی بیاید عشق را معنا کند/شعر صالح وصف کرده آشنای قلبها/یوسف زهرا سراسر عدل را برپاکند
یادمهدی مایه آرامش جان می شود /درشب جمعه امیدی بهر انسان می شود/مونس دلهای عاشق یوسف زهرا بود/ نام حضرت تاقیامت شورایمان می شود/ای صبا از سوی حضرت ده نسیم معرفت/ تابه آخر گوهرجان نذر جانان می شود/باولایت رهسپاریم سوی آن دلدادگی/ راززیبای محبت لطف یزدان می شود/می شود آدینه ما سرفرازی وغرور/عاقبت در روز جمعه جمع یاران می شود/آرزو و عشق صالح دیدن روی ولی است/چشم او از شوق مهدی باز باران می شود
سوی جانان کن سفر این دل مصفا می شود / با خلوص وبنده بودن بین که غوغا می شود /عارفان کوی حضرت حال دیگر برده اند / با نسیم لطف ایزد غنچه هم وا می شود /طالب کسب فضائل باش تا سلطان شوی /قطره قطره آب رحمت جمع دریا می شود /نزد مولا آبرویی گر تو را پیدا شود/خیمه ای از سربلندی باز برپا می شود /هرکویر تشنه ای را چشمه وسرسبزی است / بوستان وباغ وبلبل بهر صحرا می شود /درحریم حضرت حق هست باغی باشکوه / صاحب آن در دو عالم پور زهرا می شود /حضرت مهدی به هرجا پا گذارد رحمت است /می شود خشنود ایزد چون که آقا می شود/آشنای شعر صالح یک گل زهرایی است / با ولایت قلب هرکس باز رعنا می شود
کاش هر آدینه ای را گلشن مولا کنیم / یادمانی از برای یوسف زهرا کنیم /کاش باشد هر نمازجمعه درمحضرش/دیدگان را دوخته بران رخ آقا کنیم /کاش باشد هردعایی ذکرزیبای فرج / تابیاد حضرت او درجهان غوغا کنیم /کاش اندرهر مصلا نصب باشد عکس او /تامکان هرعبادت بارخش زیباکنیم /کاش اشک ما بغلتد بهر آقا دائما /دیده ودل را فدای آن گل رعنا کنیم /کاش با فرمانده خود حضرت سیدعلی/یک قیامی بهرمهدی درجهان برپاکنیم