بوستان احمد

اندر مدینه  باید  دائم  ز خود رهیدن /ازبوستان  احمد  صد  غنچه  ناب   چیدن/در آستان  حضرت  باید  وضونمایی / بامعرفت به  سویش  هرلحظه ای رسیدن /در مسجد  پیمبر زائر  برای  او شو /آنجا   شکوه   وحدت   باچشم   خویش   دیدن /عشق  نبی  وآلش سرمنشا کمال است /تاعرش باولایت  راه است  تاپریدن /ذکر علی  نما تا زهرا   کند   عنایت  / جام    شفاعتی    را  از   حضرتش  خریدن /درباب جبرئیلش یادی زپشت درکن /باقلب دل شکسته آن صحنه را کشیدن /خاک  بقیع  باشد  چون  کربلا به دلها / از زمزم  ولایت  در دین  خود   دمیدن /یادی  زحمزء فرما  اندر احد سراسر /اشکی  برای  مولا  از  دیده ات    چکیدن /زائر برای  آنها  هر لحظه  هست   مهدی  / بهر وصال  آقا بااین هدف دویدن/