غوغای دیگر میدهد

شام غریبان درحرم غوغای دیگر میدهد/آتش میان خیمه آل پیمبر میدهد/سخت است بهرزینب وآن کودکان وبانوان/درکربلای پربلا تصویرمحشرمیدهد/آنجا حسین ولشکرش گشته شهیدراه دین/یادی زعباسش درآن اکبرواصغرمیدهد/زینب وسجادوزنان آماده سوی کوفه اند/اندراسارت سختیش برآل حیدر میدهد/برروی نیزه یک سری درپیش چشم زینبش/گریه برایش فاطمه از نهرکوثرمیدهد/آتشفشان کربلاعشق میان سینه هاست/شیعه برای رهبری هرلحظه ای سرمیدهد/درس ولایت محوری آموخته برشیعیان/ایران اسلامی ماجان رابه رهبر میدهد/مرهم برای شیعیان باشد ظهورمهدوی/این زمزم آمادگی برنورآخرمیدهد/

حسین تنهاست

کربلامنتظرماست حسینش تنهاست/شورشی بهرامامت به دل آن صحراست/آسمان غرق تماشای شهادت طلبی/تشنگی زمزمه ای بهر وصال یکتاست/یک یکی جان بفدای پسرفاطمه اند/ناظرشورحماسه زبر عاشوراست/برسد داغ عظیمی به دل پاک حسین/اکبرواصغراو تشنه لب کرببلاست/علقمه منتظر مقدم عباس علی/قهرمان دوجهان زمزمه ای ازسقاست/لحظه سخت وداع است حسین وزینب/حاکم بردل خواهر همه جابامولاست/سخت شد وقت شهادت زبرخون خدا/گریه کن بهرمصائب همه اش برآقاست/بر ولایت همه لبیک سعادت داریم/رهبری هم پسر فاطمه اندردنیاست/یالثارات حسینی برسد بامهدی/عزت روز ظهورش همگی دست خداست/

گریه واشک

کربلاآتشفشان گریه واشک وغم است/روزعاشورا فراوان جلوه گاه ماتم است/شدحسین ویاورانش با لب تشنه شهید/دیده شیعه براین غم مثل چاه زمزم است/داده اند درس وفارا این ولایت محوران/گنج زیبای بصیرت مومنین راهمدم است/قاسم واکبرواصغر شد شهید درحرم/زینب کبری حسینش را مطیع ومحرم است/تشنه کامی بافتوت برلب دریا رسید/حضرت عباس مردی باولاو محکم است/در زمین کربلایش جاری خون خداست/شمروخولی درجنایت مثل ابن ملجم است/آتشی افتاده آنجا خیمه سجاد را/یوسف زهرا برای کربلایش مرهم است/

غوغای عاشورا

گریه کن یافاطمه غوغای عاشورا رسید/اهل بیت مصطفی رامحشر کبرارسید/درسپهرآفرینش کربلاشد جاودان/باولایت تاشهادت جانب مولارسید/یک یک یاران مولا جانفشان برحسین/داغ اصحاب ولایی بردل آقارسید/دشمنان از روی کینه سربه نیزه کرده اند/تشنگی آل احمدبرلب دریارسید/رحم برقاسم نکردند تشنه لب گشته شهید/نیزه ای برقلب پاک زاده لیلارسید/اکبرو اصغرشهید نینوایی درحرم/برحسین وزینب او غصه ای یکجارسید/درکنار نهرآبی هست عباس علی/تابه عرش حضرت حق دست آن سقا رسید/روی تل زینبیه هست آهنگ فراق/آتشی برخیمه های زینب زهرا رسید/جای اشکی خون ببارد حضرت مهدی برآن/موعدروز ظهورش ازبردنیارسید/

فشارکربلا

قلب مهدی درفشارکربلاست/چونکه ناظراز برای نینواست/پیش چشمش بازغوغامیشود/جاری درقتلگاه خون خداست/یک یک یاران شهادت پیشه اند/هرکدامش یک شهید سر جداست/اکبروقاسم به میدان رفته اند/خون آنهاجاری عشق وولاست/اصغرشیرین زبان لب تشنه است/حرمله تیرش بسوی اورهاست/حضرت سقاکنار علقمه است/دست عباسش جدادرآن فضاست/روی تل زینبیه پرخروش/عمه زینب شاهدبر ماجراست/سربریدن جان زینب را گرفت/راس خونین برفراز نیزه هاست/خیمه آل عباآتش گرفت/حضرت سجاد هم غرق عزاست/یااباصالح بیا مرهم بده/کربلاالگوی ایثارووفاست/

طفل شش ماهه

طفل شش ماهه به عالم بازغوغا کرده است/اشک چشم شیعیان راوصل دریاکرده است/اوعلی اصغر است وباب حاجت درجهان/خویش رااصغرفدایی بهرمولاکرده است/منتشرمظلومیت راکرده او اندر زمین/بندگی کربلایی بهریکتاکرده است/برحسین بن علی داردزگریه یک پیام/هستی خودرا فدای راه بابا کرده است/حرمله تیرسه شعبه میزندبر حنجرش/جانفشانی روی دست پاک آقاکرده است/درحریم حضرت حق کربلاشد جاودان/طفل شش ماهه ولایت راچه زیباکرده است/باشهادت پرکشیده تاسپهر آسمان/شیعه اندراین مصیبت شور برپاکرده است/خون بباردجای اشکی ازدوچشم مهدوی/مرهمی اعطاظهورش سوی دنیاکرده است/

 

زمزم بردیده ها

کربلاطوفان غم راسوی دلهامیبرد/موج ایمان تاحریم پاک یکتامیبرد/اشک چشمان بهاری زمزم بردیده ها/گریه های شیعیان رانزدزهرا میبرد/یادمان برحسین ویک یک یاران او/عاشقی بیشماری بهر مولا میبرد/برعلی اکبراوبهراصغرکن سلام/داغ جانسوزوداعی نزد بابا میبرد/یادعباس دلاور علقمه با مشک آب/تشنه کامی ازفتوت سوی دریامیبرد/روزعاشورای مولامظهر ایثارشد/چشمه اشک ومصیبت تا به آنجامیبرد/قتلگاه شاه دین راآسمان هم دیده است/داغ زینب رانسیم و باد صحرامیبرد/یااباصالح مددکن سخت گشته انتظار/تسلیت را شیعیانش نزدآقامیبرد/

کربلاکاشانه ایمان

برحریم کربلا کاشانه ایمان سلام/بر حسین وزینب ومجموعه یاران سلام/سرزمینی که سراسرعشق معنامیکند/مسلم وهانی نخستین گوهراحسان سلام/برحبیب وحرو عابس بربریروشاکری/جمله اصحاب مولادردلش طوفان سلام/نوجوان مجتبی و یاوران برعلی/اصغرشش ماهه اوتشنه دوران سلام/شدجوان کربلایی شبه پیغمبر بود/برعلی اکبرش درپهنه میدان سلام/درکنار علقمه عباس غوغاکرده است/بر علمدارحسینی حامی قرآن سلام/ناظربرقتلگاهش زینب وسجادبود/درحریم شاه دین برحضرت جانان سلام/سخت شداز بهرمهدی غصه های عمه اش/ازبرصاحب زمان آن حجت یزدان سلام/

غوغا محشر

شورمحرم دردلم غوغای محشر کرده است/چون گریه بهرزینبش آل پیمبر کرده است/شدکربلای پربلامملوز خون عاشقان/جاری درآن خون خدا ازنسل حیدرکرده است/ازچشم کل شیعیان اشکی زماتم میچکد/گریه برای زینبش زهرای اطهرکرده است/یادحسین وکربلا تسکین غمهای دل است/برعلقمه بنگرکه اوغوغای کوثر کرده است/بهرحسین تشنه لب دنیا عزاداری کند/گریه برای اکبروعباس و اصغر کرده است/آن یک یک یاران اویادحسینی داشتند/درراه سرخ کربلاشش ماهه پرپرکرده است/گویدحسین من چه شدزهرامیان قتلگاه/یک دم نظربرروی نی آن راس سرورکرده است/خون حسین بن علی جوشدزخاک کربلا/جاری زچشم عاشقان مانندگوهرکرده است/اینک پیام نینوا باشد ولایت محوری/نسل حسین بن علی برشیعه رهبرکرده است/خون میچکداز دیده صاحب زمان دراین عزا/روزظهورش راخداآنجامقرر کرده است/

 

اطاعت از ولایت

هرآنکس ازعلی دارداطاعت/نشیندروی دوش اوسعادت/پیام کربلاتاروز محشر/حمایت ازولایت تاقیامت/شهادت رمز هم عهدی شیعه است/مرام عاشقی دارد شرافت/شده توحیدشرطش دل سپاری/زحیدرمیشود ایزدعبادت/حسینش آمده ازبهرایثار/شده الگوی خوبی وشهادت/ولایت رابما درس وفاداد/سعادت میرسدبا این کرامت/فرات از تشنگی اوخبر داشت/لب اصغرکندازاین حکایت/بده برقاسم واکبر سلامی/همیشه از ولی کرده حمایت/کنارعلقمه عباس آمد/به دستانش خداداده شفاعت/حسین وزینب وسجادعشقند/خدا بخشیده برآنها رضایت/الاای یوسف زهرامددکن/شده تنها حسینت درنهایت/

 

صدخیمه غم

آمده ماه محرم گریه کن بهرحسین/شدبپاصدخیمه غم گریه کن بهر حسین/یادمان کربلا و روز عاشورا شده/این جهان شدغرق ماتم گریه کن بهرحسین/یک یک یاران مولا شدشهید راه دین/تشنه کامی شد فراهم گریه کن بهرحسین/آن یتیم مجتبی شدقهرمان عاشقی/قاسمش باشورهمدم گریه کن بهرحسین/اکبررعناجوانش شبه پیغمبر بود/نزدبابابودمرهم گریه کن بهرحسین/اصغرشیرین زبانش پرپربرروی دست/اشک شیعه گشته زمزم گریه کن بهرحسین/علقمه درانتظارمقدم عباس بود/اوگرفته بازپرچم گریه کن بهرحسین/یادکن ازقتلگاه وزینب و وقت وصال/میچکدهراشک نم نم گریه کن بهرحسین/یوسف زهرا همیشه غمگسارکربلاست/مجلسی برپاست هردم گریه کن بهرحسین/

 

همدم سجاد

کربلا در خاطراتش همدم سجاد بود/درمیان آتش وخون محرم سجادبود/بوداندر روزگاری میزبان بر حسین/همره آن زینب او مرهم سجاد بود/یادمان قتلگاهش تاابد پرگریه است/تشنگی برکودکانش زمزم سجادبود/اکبرواصغر همیشه در دلش غوغاکنند/علقمه دست بریده ماتم سجادبود/یک یک یاران فدایی برولایت گشته اند/خاطراتی از اسارت آن غم سجادبود/میدهدمهدی تسلی داستان کربلا/صدنشان از حق پاک محکم سجادبود/

تصویرعاشورائیان

بعد از حسین وکربلا سجادگریان میشود/یاد آور روزدهم عباس وطفلان میشود/همراه زینب دیده است تصویرعاشورائیان/براکبرو اصغرنگر غمگین ونالان میشود/درعلقمه عباس شدجاوید دشت نینوا/باب الحوائج در جهان آن عبد رحمان میشود/شدقتلگاه کربلا اوج مصیبتهای او/شام غریبان میرسد مولا پریشان میشود/وقت اسارت آمده تاشام و کوفه میرود/مرهم برای حضرتش مهدی دوران میشود/

یاورانی باولا

یادکن ازکربلاو یاورانی باولا/ازشمیم عشق بازی درحریم نینوا/عاشقانی چون حبیب و رادمردی چون بریر/یک به یک گشته فدایی در ره خون خدا/نوجوانی همچوقاسم شور برپامیکند/اصغرشیرین زبانش شدشهید کربلا/اکبررعناجوانش می خروشد درحرم/بر تمام یاورانش صدسلام وصدثنا/یادعباس دلاور مرهم قلب حسین/درکنارعلقمه شد دستهای اوجدا/تسلیت گویم به مهدی این شهادت نامه ها/عاقبت روزی بیاید آن امام و مقتدا/

گریه کن

آمده ماه محرم گریه کن/ناله ها و شور ماتم گریه کن/کربلا آماده برمولاحسین/شد بپا صدمجلس غم گریه کن/اشک هم تفسیر عاشوراشده/بهرمظلومان دمادم گریه کن/حجت حق شدغریب وتشنه لب/غصه ها گشته فراهم گریه کن/یک یک یاران مولا جانفشان/کن نظربرنهر علقم گریه کن/اکبر واصغرشهید راه دین/مثل دریاها وزمزم گریه کن/میدهد مهدی تسلی زینبین/اشکها راکن تو مرهم گریه کن/

یادمان کربلا

اشکهاجاری شده بهررقیه درزمین/شدخرابه شاهدآن دخت شاهنشاه دین/یادمان کربلا رادر دلش دارد بزرگ/لحظه سخت جدایی بهربابا شد غمین/رأس خونین پدر رادید هر جا بین راه/گریه کرده فاطمه آنجا امیر المومنین/درکنارحضرت سجادو زینب شد اسیر/اوشنیده بهرعمه خطبه های آتشین/ناگهان ازداغ بابا درخرابه شد شهید/پیش بابا باعمو و اصغرش شد همنشین/تسلیت گویم به مهدی ازبر دخت حسین/میشود مرهم برایش آن امام آخرین/

شام غریبان

شام غریبان حسین درکربلا غوغاشده/زینب میان قتلگه تنهاترین تنهاشده/یک سوکنار علقمه دستان عباسش جداست/سرهای اصحاب حسین ازتن جداآنجاشده/اکبرو اصغرکشته شدلب تشنه درشط فرات/گریان برای آن دوتن بین حضرت مولاشده/در قتلگه بی سرحسین غوغای محشرمیشود/ماتمکده برشیعیان این روزعاشوراشده/سجاد وزینب صاحب داغ حسین وکربلا/در این مصیبت اشکریز آن یوسف زهرا شده/

روزعاشورا

غصه وغم شدفراوان روز عاشورا رسید/چشم شیعه گشت گریان روزعاشورارسید/داغ جانسوزی به دلها آمده بهر حسین/زینب و زهراچه نالان روز عاشورارسید/یک یک یاران مولا جانفدای کوی دوست/شیعه می گردد پریشان روزعاشورارسید/اکبرو اصغر شهید راه اخلاص حسین/تشنه لب سقای طفلان روز عاشورا رسید/رأس خونین حسینی میرود بالای نی/مهدیش پرشور وافغان روز عاشورارسید/

شش ماهه

پرپرشده شش ماهه ای در روز عاشورا/داغش چه سنگین برحسین ای آه وواویلا/تیر سه شعبه حرمله اوبا جنایت زد/گریان برای اصغرش شدحضرت زهرا/بهرحمایت از حسین شش ماهه می آید/زیرا امام شیعیان تنها شده تنها/او آخرین سرباز دین در روز عاشوراست/داغش برای مومنان در هرکجاست برپا/مهدی بیا اصغرشده مظلوم درعالم/جاری برایش اشکها مانند صددریا/

پیام کربلا

پیام کربلا اینک بصیرت درزمان باشد/پیام کربلا اینک شکوه شیعیان باشد/حسین آموزگار دین که ایثارش جهانی شد/پیام کربلا اینک فدای مال وجان باشد/زاصغر تا به اکبرهم شهید راه پیغمبر/پیام کربلا اینک وصال عاشقان باشد/علمدارحسینی هم بود درعلقمه تشنه/پیام کربلا اینک وفا درهر مکان باشد/نگربر دختر حیدرکه الگوی بشرگشته/پیام کربلا اینک حجاب بانوان باشد/ولایت محوری شرطی که ثارالله میخواهد /پیام کربلا اینک ولا اندرجهان باشد/ظهور یوسف زهرا بنام یالثارات است/پیام کربلا اینک زبهر ما عیان باشد/بخواهد ازبریاری ز ما سیدعلی یاور/پیام کربلا اینک وفای دوستان باشد/

غمگسار برادر

قهرمان کربلا عشق ولایت زینب است/تا ابد بهربشرنورهدایت زینب است/ازمدینه آمده همراه مولایش حسین/قافله سالار او تا بی نهایت زینب است/روز عاشورا سراسرگریه هایش بی امان /شاهد درکربلا بهرشهادت زینب است/اکبرو اصغربه پیش چشم زینب شد شهید/رهنمای شیعیان بهرسعادت زینب است/دیده او عباس را لب تشنه اندر علقمه/آنکه دارد پیش ایزد صدشکایت زینب است/دیده او از روی تپه رأس خونین حسین/غمگساربربرادر تا قیامت زینب است/حضرت مهدی به گریه یاد زینب میکند/آنکه رفته شام وکوفه با اسارت زینب است/

سیه پوش حسین

نام عاشورا سراسرغم به دلهامیدهد/بر حسین وکربلایش شورو غوغامیدهد/کعبه هم از داغ مولا شدسیه پوش حسین/مزد این اشک و عزا را ذات یکتامیدهد/از طلوع صبح بنگر حضرت و اصحاب را/باولایت تا شهادت عشق زیبا میدهد/برلب یاران آقا یا حسین بن علی است/بابصیرت هرشهیدی جان به مولا میدهد/داده قربانی به ایزد اکبر وآن اصغرش/نوجوانی مثل قاسم آل طاها میدهد/بین علمدار سپاهش در کنارعلقمه/بهرعشق وعاشقی او دست سقامیدهد/روی تل زینبیه خواهرش مظلومه است/بهر حق قربانی خود باز زهرامیدهد/حضرت سجاد گشته بی پناه چون عمه اش/عصر عاشورا پناهی خارصحرامیدهد/بهر زینب شد اسارت تارود شام بلا/درسهایی جاودانه اوبه دنیامیدهد/تسلیت از بهرمهدی رهگشای بندگی است/باظهورش مرهمی او به آقا میدهد/

قربان حسین

عشق ثارالله گشته مزد یاران حسین/شیعه دارد صدتوسل دست ودامان حسین/باولایت تا شهادت بندگی معناشده/روز عاشورا سراسر عشق وایمان حسین/یک یک یاران مولا شدشهیدی جاودان/داد پاداشش فراوان باز یزدان حسین/کربلا دارد تجلی زمزم دلدادگی/مثل عباس دلاور روح و ریحان حسین/اکبرو اصغر برایش جاودان تا روز حشر/این دو محبوب الهی هست قربان حسین/خواهرش زینب که داردعشق ثارالله را/هرکجایی پاگذارد گشته گریان حسین/مهدی و صبح ظهورش مرهم برناله هاست/میدهد تسکین برای قلب سوزان حسین/

قافله سالار

به کربلاآمده قافله سالار دین/حسین ویاران خود اسوه روی زمین/همره او زینب واکبر و اصغربود/گرفته یاران حسین بدورخود چون نگین/نگربه عباس او شجاع ونام آوراست/پورعلی آیت خدابرمومنین/خیمه بپا میشود به دشت کرب وبلا/که این زمین غم است برای روح الامین/زتشنگی میرود به جنگ با ظالمان/یک یک یاران فدا برای نورمبین/ولایت دین حق اسیر قوم شرور/به زینب و صبراو خدا کند آفرین/

معنی کربلا ۴

کربلا یعنی که یاران حسین/کن مصفا قلب پاک زینبین/کربلا یعنی بصیرت چون حبیب/حمله بر دشمن زدن براو نهیب/کربلا یعنی همان طفل رباب/تشنگی کرده علی اصغرکباب/کربلا یعنی که اکبر شد شهید/داد بابا ازبر او یک نوید/کربلا یعنی که پراحساس شو/گریه کن ازبهر آن عباس شو/کربلا یعنی درون علقمه/مادرش خواند به آنجافاطمه/

معنی کربلا۱

گویم اکنون معنی کرب وبلا/تا بگردد بهر عالم آشنا/کربلا تفسیرمردان خداست/رفتن اندر حریم کبریاست/کربلا یعنی اصول دین ما/برترین عزت بر آئین ما/کربلا یعنی خدا را بندگی/ نزد ایزد حالت شرمندگی/کربلا یعنی عبادت بهر رب/گریه کردن مثل زینب نیمه شب/کربلا یعنی که تفسیر جنون/دست و پا زد اصغرش درسیل خون/کربلایعنی عبادت گاه حق/آمده ماه محرم ماه حق/کربلا یعنی که توحیدی شویم/دور از شیطان و نومیدی شویم

روزعلی اصغر

یاد محرم کنید روز علی اصغر است / گریه وماتم کنید روز علی اصغراست/شیر ندارد رباب برای شش ماهه اش/ناله برغم کنید روز علی اصغر است/خشک شده کام او ز تشنگی زیاد/شیون باهم کنیدروز علی اصغر است/به روی دست پدر خون گلویش روان/دیده چو زمزم کنید روز علی اصغر است/به آسمان می رود خون گلوی علی/نوحه چو هر دم کنید روز علی اصغر است/ناله برایش کندمهدی صاحب زمان /گریه محکم کنید روز علی اصغر است/