طورسینای بقیع

السلام ای خاک زیبای بقیع/  السلام ای عرش اعلای بقیع /می  ستایم  تربتت   را تا ابد/ کعبه دل خاک  رعنای  بقیع /می شود مظلومیت وصف شما / یک سلامی  بهر زهرای بقیع /در  حریم   مصطفا یی   با   صفا / مجتبی    گردیده    آقای  بقیع /حضرت سجاد  قبرش   بی چراغ/ باقر  وصادق  چو مولای  بقیع /آن   عزیزان   نبی   مهمان  تو / لیک تاریک است  شبهای  بقیع /مادر   عباس   هم   دارد   حضور /گلفشان کرده چو صحرای بقیع /در حریم   خاک  تو صدها بهشت  / جاودانه  ارض  و پهنای  بقیع /آرزوی   شیعیان    این   بارگاه/  کربلا هم  گشته همتای  بقیع /مهدی  صاحب زمان   شد  زائرت /  آید  او  در طور سینای  بقیع

شهرمدینه

شهرمدینه جایگاه آل طاهاست/آنجا حریمش کعبه ای ازبهر دلهاست/هرجای آن یادنبی وآل پاکش/هم مسجدوخاک بقیعش چه مصفاست/ازمصطفی صدخاطراتی ناب دارد/مدیون دین احمدوآن لطف آقاست/بهر علی دارد فضیلتهای نابی/شهرمدینه همدم غمهای مولاست/بازاست درب خانه اش بر روی مسجد/درآن بود یک خانه ای که عرش اعلاست/داده خدایک دختری بهرپیمبر/گلواژه کوثرهمانا جان زهراست/خاک بقیعش جاودانه یک بهشت است /بی بارگاه و شمع و فرشی بهرآنهاست/هم مجتبی و صادق و سجاد وباقر/یک آسمان مظلومیت آنجا هویداست/کل عزیزان نبی یی بارگاهند/حتی ولایت در مدینه باز تنهاست /یادی زحمزه در احد بسیار کردم /صدها رشادت در حریم پاک آنجاست/مهدی همیشه در مدینه در خروش است /آقا بیا دنیا برای تو مهیاست/

شهر پیغمبر

ای مدینه شهر پیغمبر سلام/برنبی و فاطمه حیدرسلام/دلربایی میکنی برمسلمین/فضل تو برشهرها سرور سلام/بود پیغمبر و آلش ساکنت / جایگاه وحی و آن کوثر سلام/حضرت احمد دراینجا جاودان/شاهد بدر و احد خیبر سلام/جلوه های مرتضی درخاک تو/شش ولی مطلق برتر سلام /گنبد سبز نبی درسینه ات/بهرمادر رفته پشت درسلام /دربقیعت مجتبی خورشیدشد/برعلی و باقر و جعفرسلام/یادمانی گشته ای بر اهل بیت/برنبی آن شافع محشر سلام /زائرت آن یوسف زهرا بود/بهرمهدی حجت آخر سلام/

صفاى در مدینه

به سر دارم هوای در مدینه/به لب دارم نوای در مدینه/فراق شهرپیغمبر چه سخت است/دلم تنگ صفای در مدینه/خداوندا بده توفیق هردم / بگیرم آن عطای در مدینه/به یاد مصطفی و آل پاکش/روم در آن فضای در مدینه/ببینم گنبد سبز نبی را/شوم تحت لوای در مدینه/بقیع را در بغل گیرم سراسر/به کف آرم رضای در مدینه/بود مخفی همیشه قبر زهرا/ شوم بهرش گدای در مدینه/ چه خوش باشد ببینم یوسف عشق/که عهدم شد وفای در مدینه/

تنهاترین سردار

حسن تنهاترین سردار دین بود/حسن گلواژه دین مبین بود / عزیز فاطمه سبط محمد/حسن عشق امیرالمومنین بود/برادر از بر عباس و زینب بود/حسن بهرحسین همچون نگین بود/مدینه ناگهان غرق عزا شد/حسن مسموم زن بازهرکین بود/به دستور عدو شد تیرباران/که این مزد رسول آخرین بود/کنون قبر شریفش هست مظلوم/بقیع او غریب و دلنشین بود/ظهور مهدوی مرهم به مولاست/حسن عشقش به شیعه آتشین بود/

آرزوی مومنین

غروب جمعه دلگیر و غمین است/بیاد دلبری پاک و امین است/فراقش سخت گشته بر محبین/ظهورش آرزوی مومنین است/سلامش داده زهرا و پیمبر/علی در انتظاری دلنشین است/ بقیع و کربلا دلتنگ مهدی/امامت را کمالات ونگین است/الا ای شیعه دائم شو مهیا/که دشمن بهرتو اندرکمین است/بیا ای یوسف زهرای اطهر/مهیا آسمانها و زمین است/

صاحب عزا

یوسف زهرا کنون صاحب عزاست/گاه زائر بر بقیع و مصطفاست/اشک دارد بر حسین و زینبش/مرهم برفاطمه درکربلاست/گاه آیدسوی مشهد درحرم/عاشق شوریده مولا رضاست/هرکجایی یاد زینب می کند/حامی راه علی مرتضاست/ازخدا خواهد فرج در کعبه را/منتقم او از بر خون خداست/گشته اینک نائبش سیدعلی/در رکابش ملت ما با ولاست/

آخرصفر

جمعه آخرماه صفر و غم دارم/از بر آل نبی گریه و ماتم دارم/آمده کرببلا زینب و سجاد و زنان/اربعین باز ببین شورمحرم دارم/می رسدرحلت جانسوزنبی درعالم/از برحضرت او اشک فراهم دارم/دربقیع یادکنم از حسن وخون جگر/زبر غربت او گریه هردم دارم/میرسد آخراین ماه صفرداغ رضا/دیده تر بر اوچشمه زمزم دارم/تسلیت گوی ولایت شده ام با مهدی/اعتقادی به ظهورش که چه محکم دارم/

غمنامه ماه صفر

غمنامه ماه صفرکم کم بپایان میرسد/زینب بسوی کربلا آن شهرایمان میرسد/بعدغروب اربعین داغ نبی آخرین/آن ارتحال مصطفی سلطان خوبان میرسد/خون جگرداردحسن درپیش چشم زینبش/اندر بقیع هرشیعه ای با چشم گریان میرسد/بنگرحریم طوس را در ماتم هشتم گهر/بر زائران حضرتش الطاف رحمان میرسد/شال عزای مهدوی این اشک راجاری کند/ازاین همه شور و عزا اشکی به چشمان میرسد/

زینب سوگوار

این روزها زینب سراسر سوگوار است/بهر برادر او همیشه داغدار است/یک روز دیده در مدینه داغ احمد/از رحلت احمد غمین هم روزگار است/یک روز دیده زینب آن دیوار و در را/غمنامه زهرا برایش ناگوار است/یک روز در تشت حسن خون جگر دید/در سوگ او اندر بقیع بسیار زار است/یک روز رفته کربلا و موج خون دید/دشمن درآن صحرای خاکی بیشمار است /درپیش چشمانش شهادت شد مجسم/از بهر عباس و حسینش بیقرار است/برآن همه داغ و مصیبت صبر دارد/اندر اسارت شاکر پروردگار است

قصه مدینه

گرزچشمت اشک داری مصطفی رایادکن/در مدینه با ادب رو ظلمها را یادکن/هست تاریخ مدینه قصه مسمار ودر/یاد آن پهلوی زهرا مرتضی را یاد کن/یک نگاهی گنبدش را یک نگاهی هم بقیع / اندر آن خاک بهشتی مجتبی را یاد کن/حضرت سجاد وباقر صادق آل نبی/درمیان آل طاها آشنا را یادکن/

حریم بقیع

کبوترهای دل پرواز سوی آشیان دارد/رود سوی بقیع گوید که میل آن مکان دارد/به دنبال نشانی ازحریم پاک زهرایی/که زینت های نورانی برای آسمان دارد/زبهرچهار معصومی که آنجا بی حرم باشد/تسلا از برزهرا نگرصاحب زمان دارد/نگین شیعه میگردد بقیع و تربت مادر/چراکه گوهری والا درون خود نهان دارد/