وداع آخرین

بهارفاطمه رو به خزان است / درون خانه اش صدها فغان است/نشسته گوشه ای حیدر زغصه/که خاموش این چراغ آشیان است/تمام کودکانش دور مادر/وداع آخرین دراین جهان است/به ناگه میرود زهرا به جنت/زقبرمخفی او یک نشان است/ولایت گشته بی یاور مدینه/علی در فکرجان کودکان است/بیا مهدی تسلای علی باش/چو قبرمادرت زهرا نهان است/

نو اى فاطمه

کم کم نوای فاطمه ازدورپیدا میشود/پر قلب های شیعیان ازشور زهرامیشود/ذکرمحبان علی هرلحظه مادر مادراست/زیرا که داغ فاطمه برجان مولامیشود/چشم حسین و زینبین بامجتبی پراشک شد/آن خیمه شور و عزا بسیار برپامیشود/شد انقلاب فاطمه بهر دفاع از ولی/راه خدا و انبیاء با عشق معنا میشود / شال عزای مهدی و رهبر غمی جانسوزشد/برپا عزای فاطمی در نزد آقا میشود/

پرستار ولى

زینب نگاررحمت ولطف خدابود/زینب پرستار ولی در کربلا بود/بهرحسین بن علی محبوب دوران/بنت علی آن نورچشم مصطفی بود/وارث برای فاطمه الگوی دین است / زینب میان حق پرستان آشنا بود/در روز میلادش وزیده رحمت رب/گلچین هستی از برای نینوا بود/از بهر مهدی و ولایت هست الگو/زینت برای انبیاء و مرتضی بود/

دلدادگان فاطمه

دشمن نگر که لاله را پرپر نموده/دلدادگان فاطمه بی سر نموده/یک سر برو اهواز و خوزستان و فکه/اندر شلمچه جبهه دیگر نموده/آنجا مثال کربلابوی حسین است/بنگر هویزه پرغم اکبرنموده/درشهر آبادان و خرمشهرو اروند/سرها جدا از شیعه حیدر نموده/هرجای این میهن سراسرافتخاراست/پر رهروان ساقی کوثر نموده/

گلشن آلاله ها

راه شهیدان وطن روسوی ایزدمیرود/تقدیر خوبی بهرما تا کوی سرمد میرود/خونش شعار بندگی درگلشن آلاله ها/این دل به سوی عاشقی برآل احمدمیرود/عطرشهید جاودان کرده معطر میهنم/با انتشارخوبها زشتی و هربدمیرود/برسر درهرکوچه ای نامش همیشه جاودان/داده یقین بندگی شک مرددمیرود/او با ولایت محوری بذرسعادت ریخته/راه علی وفاطمه راه محمد میرود/

موعد دیدار

روزها می گذرد موعد دیدار کجاست/پسر فاطمه آن اسوه ابرار کجاست/همه جا نام ولی زینت هرمجلس شد/صد نشان داده به ما معدن آثار کجاست/چشمها چشمه شده اشک فراوان دارد/حضرت مهدی ما مخزن اسرار کجاست/شیعه از زخم فراقش همه جا ندبه کند/آن سفرکرده عابد شه بیدار کجاست/همره خامنه ای ملت ایران یارش/از بر کل جهان نقطه پرگار کجاست/

زینب ثانی

روز وفات دخترموسای دین است/گریان برای او رضا آقای دین است/بانوی خوبی و کرامت از جهان رفت/همنام پاک فاطمه همتای دین است/اشکی برایش شیعه جاری می نماید/او زینب ثانی گل رعنای دین است/معصومه اندرشهر قم دارد عنایت/بر شیعیان او و رضا مولای دین است/اجر زیارت بهر او باغ بهشتی/بنگر حریمش مأمن زیبای دین است/اکنون بگویم تسلیت ازبهر مهدی/با این کرامت حضرتش عیسای دین است/

اسوه خلقت

جمعه بجمعه میرودتابرسدوصال او/چشم بشر ببیند آن پرتوی ازجمال او/اسوه خلقت جهان مهدی صاحب الزمان / جا نشود به ذهن ما فضل وهمه کمال او/خوب ترین بندگان هست عزیز فاطمه/کاش بگیرد این دلم ذره ای ازخصال او/غیبت حضرتش شده مایه امتحان ما/قدرت شیعه علی هست همه جلال او/نائب حضرتش نگر داده به ما بصیرتی/کشور باولای ما عشق نبی و آل او/

محبوب حق

چهارده نوراست درعالم که شمس واختر است/برتمام خلق ایزد مقتدا و رهبراست/ازنبی و آل پاکش هریکی محبوب حق/انبیاء و اولیاء محتاج بر پیغمبر است/بعد احمد مرتضی و فاطمه نور یقین/مجتبی و هم حسینش جانشین حیدر است/حضرت سجاد و باقر حاضر درکربلا/بعد او علم الهی در وجود جعفراست/حضرت موسای کاظم با رضایش پرفروغ/بعد او بنگرتقی و هادی او سروراست/عسکری از بهر شیعه دلبر در سینه ها/یوسف زهرا همیشه از دو عالم برتر است/ شعرصالح تا قیامت در ولایت محوری/مصطفی و آل پاکش شافع در محشر است/

زهرای اطهر

این روزهایک همسری درپشت یک درمیرود/بهردفاع ازعلی اوسوی حیدر میرود/اندرغم بابای خود با اشک وگریه آشنا / اول کسی سوی نبی زهرای اطهرمیرود/سیلی به زهرا میزند دشمن ز حقد و کینه اش/اندرجوانی فاطمه راهی به محشر میرود / آتش زده دشمن کنون برخانه مولا علی/دفن شبانه مرتضی کرده چوکوثرمیرود/اینک حسین و مجتبی با زینبش گریان شده/مهدی تسلای علی روسوی مادر میرود/

تنهاترین سردار

حسن تنهاترین سردار دین بود/حسن گلواژه دین مبین بود / عزیز فاطمه سبط محمد/حسن عشق امیرالمومنین بود/برادر از بر عباس و زینب بود/حسن بهرحسین همچون نگین بود/مدینه ناگهان غرق عزا شد/حسن مسموم زن بازهرکین بود/به دستور عدو شد تیرباران/که این مزد رسول آخرین بود/کنون قبر شریفش هست مظلوم/بقیع او غریب و دلنشین بود/ظهور مهدوی مرهم به مولاست/حسن عشقش به شیعه آتشین بود/

گریه های فاطمه

گریه های فاطمه درمان درد حیدراست/او عزادار غم جانسوز برپیغمبراست/بابصیرت اشک دارد بهربابا درجهان/معنی آن اشک و ناله از برای رهبراست / آخرماه صفرشد فاطمه ماتم گرفت/هرمسلمانی مصیبت دیده آن سروراست/روزوشب ازبهر زهرا با تمام غم گذشت/منتظر بهر وصال مصطفی درمحشراست/در دفاع ازولایت گریه را تفسیرکرد/نورچشم مصطفی و جلوه گاه کوثراست/

داغ محمد

غم و اندوه بی پایان شده اندرجهان حاصل/گرفته فاطمه اینک غمی از مصطفی در دل/رسیده فصل همدردی برای حیدر و زهرا/از این داغ محمد شد نگرغمنامه اش کامل/خروش اشک جاری کن که رحلت برنبی آمد/نگردریای ماتم ها ندارد بهر ما ساحل/محمد برترین خلق خدا در روزگاران بود/مصیبت نامه اش جاری به هرمجلس به هر محفل/بگو یک تسلیت اینک به مهدی صاحب غمها/شفای قلب پیغمبر بود آن حجت عادل/

گریه های بی امان

فاطمه درآخر ماه صفرماتم گرفت/رحلت بابا رسید و او سراسرغم گرفت/گریه های بی امانش در دفاع مرتضی/مجلس غم بهر بابا و حسن باهم گرفت/خون دلها خورده از داغ علی موسی الرضا/او کمربندعلی در پشت در محکم گرفت/در درون تشت دیده هم سر و خون جگر/مشک سقا یادمان چشمه زمزم گرفت/یوسف زهرا برایش منتقم درعالم است/با تسلی های مهدی بهر خود مرهم گرفت/

حضرت زینب

زینب ای خورشید  و ماه و آفتاب /زینب ای دختر برای  بوتراب/ای که  تو رحمت زایزدمی دهی/بوی اخلاق محمدمی دهی /می کندهستی به   بودت افتخار / آیت عظمی تویی درروزگار/برعلی وفاطمه نور دو عین/ عاشق شوریده ای بهرحسین/گلشن باغ رسالت گشته ای /همره علم امامت گشته ای/  عشق تو در کربلا معنا شود/ خیمه اسلام ما برپاشود/زینب ای گرمی بازار ولا/بهر  عالم   می کنی  هر دم  عطا/ای صفا بخش دل عباس ها / مرهم درد حسین و کربلا/نام توشوردرون سینه هاست /بهر دشمن هم گرفتن کینه هاست/بوی تو بوی گلاب ویاس بود/همدمت درکربلاعباس بود/حافظ دین وامامت بوده ای/شاهدفیض شهادت بوده ای/شهرتت خورشیدعالمتاب شد/ از غم توقنددلهاآب شد/وارث گفتارحیدر گشته ای /  تو   مفسر بهر کوثر گشته ای/زینب ای آئینه عصمت نگار/دست گیر صالحی در روزگار

داغ حسین

کربلا منتظر روز ظهور است بیا/کربلا مرکز عشاق وحضور است بیا/میدهد روح بصیرت به همه باز حسین /کربلا معدن آن شور و شعور است بیا/حرم حضرت او خاک بهشتی دارد/کربلابهر همه برگ عبور است بیا/پسر فاطمه آن آیت رحمان رحیم/کربلا صاحب قرآن و زبور است بیا/نینوا محشرکبری به جهان برپا شد/کربلا روز جزا طوق سرور است بیا/غم ما هست فراوان زبر داغ حسین/کربلا از بر غم سنگ صبور است بیا/

یالیتنا کنا معک

ای شهید سرجدا یا لیتنا کنا معک/ کشته راه خدا یا لیتنا کنا معک/ ای به موج خون زده در پیش چشم فاطمه/زیر خنجر دست وپا یا لیتنا کنا معک/آب مهر فاطمه فرزند او را تشنه لب/ سربریدند از جفا یا لیتنا کنا معک/زیر خنجر از لب خشک تو می جوشید خون/ کردی امت را دعا یا لیتنا کنا معک/بر فراز نیزه ها تفسیر قرآن تو بود / رفته ای شام بلا یا لیتنا کنا معک /می شود دائم مجسم بهر مهدی کربلا / کن شفاعت بهر ما یا لیتنا کنا معک

مدار عشق

سربلندی وطن در پیروی از رهبر است /چون کلام پاک آقا آن کلام حیدر است /آفرینش بر مدار عشق جولان می دهد /معنی دین محمد حب آن پیغمبر است /لیک دشمن بعد احمد حق مولا را گرفت/از جسارتهای آنان فاطمه پشت در است /هم بقیع و کربلا شد مظهر دلدادگی/عالم هستی نشان لطف حق بر کوثر است /درزمان غیبت کبری ولی سیدعلی است/ آفتاب کشور ما در جهان آن سرور است /با هدایتهای ایشان قدرت برتر شویم /درمیان ملت ما او عزیز و دلبر است

میلادکاظم

میلاد امام کاظم آن نور خداست/اومرهم قلب صادق و آل عباست / آمد به جهان به هفتم ماه صفر/او مرکز حاجات و عنایات و عطاست/در مقدم او فاطمه خندان گشته/هفتم گهر هدایت و نور ولاست/هم عالم اهل بیت و نیکوسیرت/میلاد شریف آن پدر بهررضاست/تبریک ملائکه به مهدی آمد/در محضر او شور و سروری برپاست/

عزیز فاطمه

غروب جمعه دلها غم گرفته/زدوری رخش ماتم گرفته/عزیزفاطمه تندیس عشق است/فراقش خنده عالم گرفته/چنان سخت است غربت بهرمولا/زمین وآسمان باهم گرفته/مسلمانان گرفتار مصائب/نگرکه چهره خاتم گرفته/بود اشکم مثال رودجاری/نشان از چشمه زمزم گرفته / کتاب حق شده تفسیر مهدی / ز قرآن آیه محکم گرفته /خداوندا مهیا کن ظهورش/که یادش قلب را همدم گرفته/

همنوای فاطمه

اول ذیقعده و میلاد مسعودش عیان/خیر و برکت آمده ازاو بسوی شیعیان/دخترموسی بن جعفرهم نوای فاطمه/زینب ثانی بود خورشید اندر آسمان/از کرامتهای او هرکس نصیبی میبرد/پرشده اوصاف نیکش درتمامی جهان/حضرت معصومه آمد تا ولایت جلوه گر/نورباران از قدومش آسمانها وجنان/روز میلادش رضاشدخنده برلب چون پدر/عرض تبریکی بده بر رهبرو صاحب زمان/

پورحسىن

درمقدم پورحسین خوشحال پیغمبرشده/زیراشبیه حضرتش جان علی اکبرشده/لطف خدانازل شود درروز میلادش نگر/خنده به لب شد فاطمه یا حضرت حیدر شده/ گوید حسین فاطمه شکر خدا بر این پسر/ روز جوان از بهر او چون اسوه ای برترشده/ در بندگی وخلق وخو او مثل احمدمیشود/تبریک برمهدی بگو خوشحال آن سرورشده/

رثای فاطمه

سینه ها مملو زغمها در رثای فاطمه/اشک جاری همچو دریا دررثای فاطمه/کوثر قرآن احمد پشت درب خانه رفت/شد سیه هم بیت یکتا دررثای فاطمه/حیدر کرارسازد نیمه شب غسل وکفن/میشود پایان دنیا در رثای فاطمه/شاهد دفن شبانه مجتبی و زینبین/کربلا هم گشت برپادر رثای فاطمه/میشود صاحب عزایش یوسف زهرا کنون/ تسلیت گویم به مولا دررثای فاطمه/