وقت نمازجمعه دلها همه بهار است/ زیرا زمان وصل بر ذات کردگار است/هر جمعه ای مصلی پر شور وبا طراوت/ این نعمت الهی گلچین روزگار است/مقبول حضرت او این فیض جاودانی /اخلاص بندگان را با تیر حق شکار است/کارنمازجمعه حفظ صراط دین شد/ بر ریل مکتب ما مانند یک قطار است/شوید دل مسلمان از کینه وگناهان/بر مرکب ولایت او تا ابد سوار است/مهدی در انتظار یاران پاک وخالص/اندر نمازجمعه صدمرد کارزار است/سیدعلی امید و فرمانده بهر امت/هم وارث امام وهم زمزم نگار است
یادمهدی مایه آرامش جان می شود /درشب جمعه امیدی بهر انسان می شود/مونس دلهای عاشق یوسف زهرا بود/ نام حضرت تاقیامت شورایمان می شود/ای صبا از سوی حضرت ده نسیم معرفت/ تابه آخر گوهرجان نذر جانان می شود/باولایت رهسپاریم سوی آن دلدادگی/ راززیبای محبت لطف یزدان می شود/می شود آدینه ما سرفرازی وغرور/عاقبت در روز جمعه جمع یاران می شود/آرزو و عشق صالح دیدن روی ولی است/چشم او از شوق مهدی باز باران می شود
شعر شاعر رشته افکار اوست./هم انیس خلوت و هم یار اوست/تا شود جاری به نظم آید پدید./زینت در مجلس و گفتار اوست /از نهادش بر زبانش می رود. /آن کلامی را که ازاسرار اوست /گاه دلتنگی کند هر بنده ای./درچنین حالت نگر غمخوار اوست /گرجهت یابدبه نیکی شعرها./ باعث فخر و گل کردار اوست /تا خوردپیوند بایاد ولی. / دائما طالب بر دیدار اوست /نام مهدی شعر را داده صفا./گرشودعاشق فقط بیدار اوست /شعر دارد حالت آرامشی./ بهرصالح برترین آثار اوست
جمعه ای دیگر گذشت وچشمها بارانی است / قلب ما اندر فراقش بازهم طوفانی است /ذکر یا مهدی به عالم مرهم جانها شده /دل به شوق روی حضرت گلشن رحمانی است /این جهان آماده گشته تا ظهورش رخ دهد / بعد سختی های بی حد دوره آسانی است /می رسد گلبانگ شادی با ظهور منتظر /شیعیان آماده که دنیا پر از مهمانی است /مصلح عالم به یارانی ولایی دلخوش است /دوره اصلاح وصبر ودوره ایمانی است
